Boom
2009
- Boom
- dankzij jouw bladeren
- kan ik ademen
- kan ik groeien
- zorg jij dat ik leef!
- Eerder liep ik als kind
- door een tunnel van groen
- terwijl licht en donker
- zich op mijn jonge armen wierpen
- en zo verbeelding schiep
- uit bewegelijke mozaïeken
- door bladeren die
- zich kantelden
- in de zon.
- Ik voelde mij geborgen
- toen ik mocht slapen
- onder de takkenboog
- voorname kathedraal
- zo wiegde ik in jou omhoog
- en aaide een uil
- die daarna voorgoed
- verdwenen was.
- Boom
- nu besef ik
- hoe sterfelijk ik ben
- en dat wat ik beleef
- vaak geen betekenis kent
- maar ik troost mij
- met de schoonheid
- van de herinnering
- en de gedachte
- dat mijn jonge adem
- in jouw stam
- in jouw jaarringen
- gebleven is.