Niets is vanzelfsprekend

Henk Heijnen (Kunsthistoricus/Directeur Kunstuitleen Gouda Regio)

Lees het artikel

Ik ben niet uit op chaos

Interview: Annemiek Leclaire (Journalist, Amsterdam)

Lees het artikel

Gedroomde werkelijkheid

Gerrit Bosch (Conservator Kunstcollectie Provincie Noord-Holland, Haarlem)

Lees het artikel

Het onzegbare

Liesbeth Molenaar (Galerie De Groene Poort, Middenbeemster)

Lees het artikel

Water als metafoor voor leven

Martha Dirkmaat-Planting (recensie in het Noordhollands Dagblad)

Lees het artikel

Water als metafoor voor leven

Noord-Hollands Dagblad 13-9-2008
'Schilderijen maken die schoonheid, hoop en blijdschap uitstralen'

DOOR MARTHA DIRKMAAT-PLANTING

PURMEREND - Met de solotentoonstelling "landschap zonder horizon" in Museum Waterland én de gelijknamige uitgave die de laatste twaalf en half jaar van haar werk in beeld brengt, viert Joke Konijn haar vijfentwintigjarig jubileum als beeldend kunstenaar.

Het feest telt een derde hoogtepunt: de zesde editie van "Veldwerk". Een door de kunstenaar geïnitieerde en voor het eerst in 2001 georganiseerde kunst- en poëziemanifestatie in de Schaalsmeerpolder. Dit gebied van Natuurmonumenten ligt rond Konijns atelier en huis. Ditmaal laat Joke Konijn zelf geen beeldend werk zien op de kunstroute "Veldwerk". Wel leverde zij haar aandeel in de voorbereidende activiteiten ten behoeve van de manifestatie waaraan 35 geestverwanten deelnemen.

Onnoemlijk belangrijk voor de beeldend kunstenaar is de plek waar zij woont en werkt. Dat maken de schilderijen waarin zij zoveel toewijding en hartstocht stopt wel duidelijk. De schilder licht in de museumzaal de keus voor de afbeelding van het schilderij "Takkenoffer" op de uitnodigingskaart graag toe. "Dat grote doek is een statement. In het Wormer – en Jisperveld worden prachtige berkenbomen gekapt. Vanuit de verwachting dat daardoor meer weidevogels nestelen. Het moeten wijken van die bomen waarin kraaien en eksters huisden, dat offer voor een onzekere toekomst, gaat me aan het hart." Joke Konijn ziet in het landschap – bomen , weilanden, water – haar gevoelens weerspiegeld. Ze ervaart hierin de schoonheid, melancholie, verlatenheid. Vooral het thema "de mens en zijn relatie tot water" keert steeds in haar werk terug. Het vervolg op vroege onderwerpen als zee, zwembad, met kroos toegedekte sloten, waarbij de maker zich afvroeg: "wat speelt zich onder het oppervlak af", bestaat uit een serie "Spiegelingen".

Water

Joke Konijn: "Dit thema is nog lang niet uitgediept. Maar ik leg me niet vast. Staat me een schilderij met louter planten voor ogen dan wil ik dat maken. Maar in water verenigen zich begrippen als zoet en zout, paradijselijk mooi en grimmig beangstigend. Daarom ervaar ik het als dé metafoor voor het menselijk leven. Het doek waarin een groene boomgaard zich zacht en kale iepen takken zich helder bruinzwart in water spiegelen, blijkt gebaseerd op een jeugdherinnering. Het schilderij maakt deel uit van de serie werken getiteld "Aankondiging van een nieuwe tijd". Net als de bloeiende tuin waarin haar overleden vader voor Joke Konijn nog zeer aanwezig is. Ze zegt: "Ik geef in deze werken vorm aan mijn begrip van lijden en dood en de uiteindelijke acceptatie daarvan.

In het boek "landschap zonder horizon" is uitsluitend werk vanaf 1996 afgebeeld. Dat heeft een reden. "In dat jaar werd ik me intens bewust van waar het in het leven om gaat. En wat ik als schilder daarover wil zeggen. Ik uit in mijn werk verwondering over de krachten in de natuur waar wij deel van uitmaken. Ik signaleer ook kanten die mij zorgen baren en ken verdriet, maar wil schilderijen maken die schoonheid, hoop en blijdschap uitstralen."

Het liefst werkt Joke Konijn in olieverf, maar ze zet ook aquarel en tempera naar haar hand. En vangt daarmee beelden die haar voor ogen staan. "Vaak dringt een innerlijk beeld zich zo sterk op dat ik het moet maken. Maar het komt ook voor dat de samenspraak met het doek mij op nieuwe gedachten brengt. Het gaat erom de dialoog met het schilderij alert aan de gang te houden tot alles uitgesproken is. Voor elk schilderij geldt: is het af, dan is het of het er altijd al was."